دانیل هادسون برنهم از معماران معروف شیکاگو بود که نقش بسزایی در توسعۀ اولین آسمانخراش‌های آمریکایی داشت. وی تا سال 1891 با جان ولبرن روت (1850-1891) همکاری کرد.
🔹
این دو معمار جوان در سال 1872، زمانیکه هردو طراح دفتر کارتر، دریک و رایت در شیکاگو بودند، یکیدیگر را ملاقات کردند.
🔹
در طی سالها آنهامشارکت موفقیت آمیزی را با یکدیگر داشتند، برنهام کارهای دفتری را سازماندهی می کرد و در سایت کار می کرد و روت طراحی ها را انجام می داد، تا سال1891که روت از دنیا رفت. مهمترین موفقیت آنها ساختمان Monadnock در شیکاگو بود که به صورت یک رشته خانه های جمعی، به عنوان نقطه عطفی در اجرای سازه های فولادین محسوب می شود. پس از مرگ روت (Root) برنهام به کارش ادامه داد که اغلب به صورت همکاریهای موقت با سایر طراحان- معماران بود.
🔹
برنهام در شیکاگو بسیار پیشرفت کرد. او خیلی زود تجاربی در یک دوره محدود به عنوان طراح در شرکت ویلیام لی بارون جنی(William Le Baron Jenney)، که به عنوان پدر آسمانخراش نامیده می شود، به دست آورد.
🔹
برنهم به عنوان معمارمسؤول برای World Columbian Exposition ، 1893، ” شهر سفید” را بر اساس معماری کلاسیک در یک طرح به یاد ماندنی و زیبا طراحی کرد. برنهم ساختمان Flatiron در نیویرک (1902) و ساختمان زیبای Union Station ( واشنگتن دی سی) را طراحی کرد (Union Station ، یک ایستگاه قطار تشریفاتی است که به منظور ورودی واشنگتن دی سی طراحی شد و در سال 1907 گشایش یافت .
🔹
این ساختمان یکی از مشهورترین و شلوغ‌ترین مکانها در واشنگتن دی سی است و هرساله 32 میلیون نفر از آن بازدید می کنند)، برنهام همچنین مأمور کمیسیون U.S. Philippine به منظورتهیه طرحهایی برای شهرهای استعماری Baguio و Manila در سال 1904 بود. در سال 1905 برنامه Manila به کمیسیون ارائه شد.